Kamperen

Ik heb natuurlijk ook mijn eigen tuinhuisje om te verkeren, bedenk ik als ik de gedachten laat gaan over een mogelijk fietstochtje met trekkerstentje, bijvoorbeeld naar de droomcamping op het fort bij Culemborg. In mijn tuinhuisje heb ik nog nooit overnacht. 

Op zondagmiddag doen we vaak een wandelingetje in een Utrechts Landschap, maar vandaag heb ik daar geen zin in. Ik wil in de tuin, en Bobby mee. Je stuit er telkens op dat de tuin zo'n werkplek is. Gisteren moest ik zo nodig weer de heg knippen, pff, dat is me toch een lange heg, en warm, dus nu gaan we er gewoon zíjn. 

Tot mijn verrassing wil Bobby mee en liggen. Een diepe rust is het hier. In de hangmat in ons minuscule achtertuintje heb je dat ook wel, maar hier onder de bomen is het mooier. Dat ze ook maar overwegen hier sportvelden te maken!

Grebe

Gelezen: De minnares door Camilla Grebe. Een dikke Zweedse thriller, gevonden in de bibliotheek. Tegenwoordig ben ik vaak al rond half zeven, zeven uur wakker, en vaak ga ik dan alle kranten lezen. Maar een boek is rustgevender, zelfs al is het een griezelthriller. Hier is een onthoofde vrouw gevonden in het huis van een 'modekoning',directeur van een modeketen. Een werkneemster in eenvan de modewinkels is hoofdpersoon, die de minnares was van de modekoning.  Dan is er een politieman met een getroebleerd relationeel leven, en een psychologe die de politie bijstaat bij ingewikkelde moordzaken. Zij vertellen om de beurt. Het is wel een onderhoudend genre.

Paula Becker

He he, mijn stuk over de Duitse expressioniste Paula Modersohn-Becker is af. Het is al twee maanden geleden dat ik in haar Museum was, in Bremen. Het zat me in de weg.

In de zin dat ik pas weer naar een nieuwe expositie kan nadenken als de vorige verwerkt is.

Ik heb nog steeds spijt dat ik indertijd niet naar haar overzichtstentoonstelling in het Rijksmuseum Twente ben geweest. In 2018.  Dat vond ik ter ver. Ik hanteer een uur rijden als maximum voor mijn museumbezoekjes.

https://www.museumkijker.nl/paula-modersohn-becker-de-picasso-van-duitsland-in-bremen/

Botanische Tuinen

De Limburgse vriendin neemt me mee naar de Botanische Tuinen van de Universiteit van Utrecht. We lopen vanaf haar huis in Oudwijk, een pittig stukje lopen wel. Die tuinen liggen in de knik van het enorme verkeersknooppunt van de A28 en de A27. Dus hoe mooi ook, je hoort heel veel autogeraas. Vroeger heette het stukje stad daar De Uithof, nu heet het Utrecht Science Park. Er wordt daar momenteel veel overhoop gegooid, in de DUIC las ik dat ze daar een soort Central Park willen aanleggen. Een deel van de Botanische Tuinen wordt openbaar en een Arboretum, een bomenpark. Dat duurt nog wel even voor dat klaar is, maar er wordt al hard gewerkt.

De Limburgse vriendin neemt me mee het Fort op. Hoe vaak ik daar ook geweest ben, nooit ging ik het fort op. Daar zijn allemaal sprookjesachtige hoekjes en watervalletjes en klauterweggetjes met de prachtigste bloemen. Dat ik zelf daar nooit eerder opgeklommen ben! Het blijkt de grootste botanische rotstuin ter wereld te zijn. Ik dacht dat ik nieuwsgierig was. 

Naar De Vrijbuiter

We gaan naar Gouda naar De Vrijbuiter. Want vorig jaar einde vakantie is onze tent in een Zwitserse afvalcontainer achtergebleven. Negen jaar heeft hij goede dienst gedaan. De eerste kampeervakantie was naar Cornwall in 2014. Negen jaar is normaal, zegt de verkoper. We hebben zomerse hagelbuien in Noord-Italië en Zwitserland overleefd en stormen in Schotland. Waar de luifel afscheurde. En Bobby maar in de weer met plakkers en Ducktape.

We lopen weer hetzelfde loopje door dezelfde hal langs alle tenten, en zoeken gewoon de tent die we hadden. Een koepeltent, familietent, heet zoeen. Onze bungalow. Ons gaat het erom dat we er goed in kunnen staan en anderszins verkeren ook als het regent, en dat hij meerdere in- en uitgangen heeft, zodat je maximale privacy hebt al naar gelang de situatie op de camping. Wat nu anders is is de kleur: wit-grijs in plaats van taupe. De binnen-slaaptent wàs ecru en is nu zwart. Er is ook een versie van de tent met opblaasbare bogen in plaats van tentstokken. Die is 100 euro duurder. En een versie van technisch katoen in plaats van polyester. Die is weer 400 euro duurder. En veel zwaarder. We gaan het allemaal overwegen. Bobby mag het zeggen.

De tenten (eigen merk Redwood van Vrijbuiter) blijken uit China te komen en ze zullen pas half juni arriverev, omdat ze containerschepen niet meer door de Rode Zee varen vanwege de piraterij aldaar, maar helemaal langs Kaap de Goede Hoop bij Kaapstad.

Ik krijg echt goede zin in vakantie. Ik weet nog met hoeveel tegenzin ik de eerste keer naar De Vrijbuiter ging, met mijn lijstje waarom ik een hekel had aan kamperen. Waar we allemaal een oplossing voor vonden. En nu vind ik het leuk. Door de leuke ruimte campings die we doorgaans weten te vinden. Veel leuker dan die knetterdure vakantiehuisjes.

We kopen alvast een trekkerstentje (model vorig jaar) voor als we en route zijn. Want hotels kosten al gauw 120 euro per nacht. En ik kan er ook alleen mee op stap. Dat is ook een droom: dat ik het tentje op de fiets bind en naar een natuurcamping fiets. Een natuurcamping met ontbijt.

Unaniem

Nadat Bobby terugkwam van volleybal hebben we na elkaar gekeken naar NOS Journaal, NieuwsUur, Op1, het late Journaal. Allemaal met vertraging. Het 'spannende' was dat de deuren van de VVD-fractie almaar dicht bleven. Het zou toch niet dat Eric van der Burg en Christianne van der Wal die zo gestreden hadden er voor konden gaan liggen? En toen kwam die vreselijke Yesilgöz om 23.45u naar buiten met de mededeling dat ze er 'unaniem' mee instemden. En vanochtend deze ongemakkelijke foto.

Appeltaart

De Appeltaartconcerten waar u me vast wel eens over gehoord hebt zijn op tv geweest. een lange uitzending van Podium Klassiek is er aan gewijd geweest en staat nu op YouTube. Ze spelen in  deze uitzending in een verzorgingshuis, een buurthuis en een ggz-instelling. De concerten die ik bezoek zijn doorgaans in Buurtcentrum Stefanus in Overvecht of in de Domkerk. Daar komen doorgaans meer dan honderd mensen op af. Het zijn zeer aanstekelijke vrolijke concertjes.

Website:
https://appeltaartconcerten.nl/