Of ik het rouwboeket wil bestellen. Natuurlijk wil ik dat. Dat doe je dan liefst bij de plaatselijke bloemist. Te Putten dus. Die heeft een zo op het eerste gezicht een heel gelikte website. Maar schijn bedriegt. Ik doe er wel een uur over en ik heb drie keer gebeld.
Bij 'bezorgadres' moet je een naam en adres invullen (en 'privé/zakelijk'). De informatie die ze willen weten is zo gedetailleerd dat je de indruk krijgt dat het om jouw eigen gegevens als besteller gaat. Maar als je doorgaat kom je het bezorgadres in de samenvatting niet meer tegen.
Ik ga toch maar eens bellen, en een mevrouw met een Puttens accent zegt geruststellend dat het niet aan mij ligt. Ik moet onder 'bezorgadres' de naam van de overledene maar invullen. Zij kan de bestelling ook telefonisch opnemen, maar ze heeft liever dat ik zelf online bestel - en betaal. Dat snap ik, dus ik begin opnieuw. Per ongeluk vul ik nu 14.59u in, in plaats van 14.00u. Dat komt door dat tijd-tooltje. Did tijd kan ik nergens meer herstellen. Weer alles deleten. Weer opnieuw. Uiteindelijk krijg ik als alles afgerond is, betaald dus, een samenvattend mailtje, maar daar staat nu nergens dat het boeket naar de begraafplaats moet.
Dus bel ik de mevrouw te Putten nog maar eens om dat te zeggen en ook dat ik het een onduidelijke site vind. Het komt wel goed, zegt ze. Het is de schuld van de web-bouwer. Als ik me die zo voorstel werkt die met standaard-formulieren die niet op elke situatie van toepassing zijn. En hij was natuurlijk heel duur, en toen heeft de ondernemer na een aantal verbeterrondes besloten het maar zo te laten. En nu moet die mevrouw aan de telefoon bij elke bestelling drie telefoontjes doorploegen omdat de klanten er niet uit komen. Het komt goed, zegt ze.
Toch is het algehele gevoelen dat het niet goed komt, en dat je ook niets aan mij kunt overlaten. Zal ik dat die mevrouw nog laten weten? Die er ook niets aan kan doen.